رمارم در توییتر خود نوشته:«۶.۵میلیون رأی فاطمه عبادی پیش از آنکه او را نفر اول اولین مسابقه استعدادیابی ایران کند، حدنصاب بیشترین رأی به یک زن در تاریخ ایران را شکست. سدی که بسیاری از نامزدان پرآوازه انتخابات ریاستجمهوری هم نتوانستند بشکنند. آفرین به مردم شایستهگزین،عصری روشن برای زنان عصرجدید»
کلیدملی : آخرین روز مرداد امسال و مشخص شدن منتخبان یک برنامه تلویزیونی که با رأی مخاطبان، یعنی مردم انجام شده بود پرسشی را پیش روی فعالیت سیاسی زنان قرار داد. این پرسش بعد از آن پررنگ شد که «شهناز رمارم» عضو شورای شهر مشهد و از فعالان سیاسی زنان توییتی در اینباره نوشت و موضوع را با رأی نامزدهای ریاستجمهوری مقایسه کرد.
رمارم در توییتر خود نوشته:«۶.۵میلیون رأی فاطمه عبادی پیش از آنکه او را نفر اول اولین مسابقه استعدادیابی ایران کند، حدنصاب بیشترین رأی به یک زن در تاریخ ایران را شکست. سدی که بسیاری از نامزدان پرآوازه انتخابات ریاستجمهوری هم نتوانستند بشکنند. آفرین به مردم شایستهگزین،عصری روشن برای زنان عصرجدید»

اما برنامه عصرجدید چه بود؟ و آیا میتوان انتخابات یک برنامه تلویزیونی را با یک رقابت سیاسی در حد ریاستجمهوری مقایسه کرد ؟ به ویژه آنکه زنان در انتخابات سیاسی علاوه بر موانعی نظیر گرفتن صلاحیت از شورای نگهبان باید با ساختارهای عجیب و غریب بومی و سنتی دست و پنجه نرم کنند. ساختاری که در یک برنامه تلویزیونی اصلاً نمودار نیست. این ورای مسأله ایست که در سیستم تلویزیون هر نفر چندبار و چگونه میتوانستند رأی بدهند. به عبارت دیگر سامانه و سیستم رایدهی در تلویزیون با سیستم رایدهی در انتخابات بسیار متفاوت است. در همین حال مسأله دیگر این است که اساساً عرصه رقابتهای سرگرمی با رقابتهای سیاسی متفاوت است. شاید سادهترین فرق آن میزان شدت و حدتی باشد که در رقابت سیاسی وجود دارد. برای مثال زنانی که در استان کرمان برای ورود به شورای شهر نامزد شده بودند به کلیدملی گفتند که رقیبان برای تخریب آنها عکسشان را روی سگها میزدند و در شهر رها میکردند تا موجب آبروریزی شود. زنانی که در خوزستان برای ورود به شورای شهر نامزد شده بودند نیز به کلیدملی از همین دغدغهها گفتند و اینکه ساختار قومی و قبیلهای اجازه نمیدهد رأی واقعی به نامزدی برسد. این در حالی است که عموما زنان برای ورود به عرصه سیاست چه در شورای شهر ، چه در مجلس و چه ریاستجمهوری باید هزینه مالی سنگینی بپردازند. در چنین شرایطی باید رأی آوردن فاطمه عبادی در یک برنامه سرگرمی را در ساختار یک برنامه سرگرمی سنجید. مثلاً اینکه آیا کار او با کار گروه زنان نینجا ارجحیت داشت یا نه.
با این حال جالب است که فیلمهایی در شبکههای اجتماعی از خوشحالی اهالی ماهشهر بعد از اعلام نتایج منتشر شد.
انتخاب خانم «فاطمه عبادی» به عنوان قهرمان مسابقۀ استعدادیابیِ تلویزیونی «عصر جدید» یک رخداد بی سابقه است. شاید پیشتر نظرسنجی های برنامه ۹۰ در عرصه ورزش فضایی خاص را به وجود آورده بود. هر چند از منظر روند برنامه و با توجه به داوریهای عمومی غیر منتظره نبود. چه، از همان اجرای نهایی حدس زده می شد که هنرمند 30 سالۀ ماهشهری که با «شن» یا روی شن نقاشی میکند و تابلوهایی زیبا میآفریند گوی سبقت را از 4 رقیب خود میرباید و این اتفاق نیز رخ داد. تعداد آرای نهایی (6 میلیون و 544 هزار و 964 رأی) اما فراتر از پیش بینیها بود و البته خود این مسابقه در ایران بیسابقه است چه رسد که استعدادهایی که کشف و معرفی شده اند و در صدر آنان هنرمند نقاش که حالا جایزۀ 500 میلیون تومانی را از آن خود ساخته است. مردم 5 گزینه در پیش رو داشتند: نخست، همین خانم جوان و هنرمند، دیگری جوان 20 سالۀ جسوری که دست به حرکات شگفتآور و خطرناک میزند و دوم شد (محمد زارع). گزینۀ سوم نوجوان 14 سالۀ اردبیلی که «آواز» میخواند و اگر در گذار از سن بلوغ حنجرۀ او تغییر نکند از امیدهای آتی موسیقی دستگاهی ایران به شمار است.چهارمی یک شعبده باز حرفهای اما در آستانه 40 سالگی چندان مشهور نبود و در اجراهای اول و دوم بیشتر حیرت آفرین بود اما بعد که از او خواسته شد مدام بگوید «این یک بازی است» تا انگ خرافهپراکنی و جادوگری بر او و «عصر جدید» ننشیند کمی اُفت کرد و گزینه پنجم نیز «گروه دختران نینجا» بودند که به صورت دسته جمعی حرکات ورزشی و آکروباتیک انجام میدهند.